Pieter en Joseph Vonderie, hoe jong ze ook zijn, ze hebben echt geen zin in de kolonie

Pieter en Joseph Vonderie komen op 27 april 1831 aan in de vrije koloniën. Ze zijn geplaatst op basis van contract D7 van de 'Regenten van de Roomsch Katholijke Weezen en Armen te 's Gravenhage'. Zie hier voor een uitleg over D-contracten en hier een lijst met alle afgesloten D-contracten. De jongens komen terecht in Willemsoord.

Stamboek

Ze staan in het stamboek van alle op contract geplaatste koloniebewoners met invnr 1389. Zie bovenaan de pagina hoe dit en andere invnrs te bereiken. Joseph Vonderie staat met het nummer B859 op scan 285, en Pieter Vonderie met nummer B858 op scan 284. Volgens die gegevens is:

Joseph Vonderie geboren 28 februari 1820 en bij aankomst dus elf jaar oud, en

Pieter Vonderie geboren 21 juni 1818 en bij aankomst dus een dikke twaalf jaar.

Hun koloniale carrières:

■ Hun komst wordt aangekondigd in een brief van de regenten op 31 maart 1831, invnr 112 scan 567.

■ Bij hun aankomst op 27 april 1831 wordt Joseph geplaatst bij de huisverzorger Antonie Zeeuws op hoeve 4, stamboek Willemsoord met invnr 1360.
Pieter komt bij de kolonist Hendrik Leunisse op hoeve 15, zelfde stamboek.

■ Op 1 mei 1831 - dus hij zit er net vier dagen - loopt Pieter Vonderie samen met drie andere bij Leunisse ingedeelde jongens weg van de kolonie. Twee van die andere jongens zijn op 16 juni 1831 weer terug in de kolonie en ze moeten zich 25 juni 1831 verantwoorden voor de tuchtraad. Dat is een beetje zielig verhaal. Ze hadden zich door een ouder meisje laten verleiden weg te lopen met de belofte dat zij voor verder vervoer zou zorgen, maar eenmaal te Amsterdam had zij hen in de steek gelaten.

■ Een dag voor die zitting, dus 24 juni 1831, neemt ook Joseph Vonderie de benen.

■ Het lukt de broers lang weg te blijven, maar op 7 oktober 1831 worden ze allebei gevankelijk teruggevoerd de kolonie in. Vreemd genoeg kan ik geen tuchtraad vinden waar ze voor moeten komen. Of die tuchtraad is niet bewaard gebleven, of men heeft vergeten ze te bestraffen.

■ Joseph Vonderie komt nu in hoeve 7 van Willemsoord, bij de kolonist Johannes van Kesteren. Pieter Vonderie gaat naar hoeve 149, bij de kolonist Thomas Johannes van Geijt. Alles nog steeds in het stamboek met invnr 1360.

■ Op 4 februari 1832 wordt Joseph overgeplaatst van hoeve 7 naar hoeve 20, bij de huisverzorgster baukje Pieters Halman weduwe Dijkstra.

■ Op 13 maart 1832 loopt Pieter Vonderie opnieuw weg van de kolonie.

■ Hier worden de 'Regenten van de Roomsch Katholijke Weezen en Armen te 's Gravenhage' toch wel bijzonder chagrijnig van. Ze schrijven 9 april 1832, invnr 124 scan 264, een pissige brief dat het blijkbaar geen enkele zin heeft jongeren naar de kolonie te sturen omdat er 'geene middelen schijnen te bestaan, om het gedurig ontvluchten der kinderen te beletten'.
De volledige tekst van de brief staat op deze pagina onder het kopje 'Joseph Dietz'.

■ Joseph Vonderie zit er dan nog, maar niet zo vreselijk lang. Op 3 juli 1833 verlaat hij met ontslag de kolonie. Dertien jaar oud en dat is veel te jong voor een normaal ontslag, dus of er is een familielid dat zich over hem wil ontfermen of de regenten willen hem terug in Den haag hebben.

Ondanks de dreigende taal in hun eerdere brief gaan de regenten daarna gewoon door met het plaatsen van kinderen in de kolonie, tot aan 1859 toe.