| Naam |
: Jan Koers |
| E-mailadres |
: jpkoers@hetnet.nl |
beste mensen,
Nu pas even een reactie van mij op de documentaire over Meerland,
misschien dachten jullie al: zegt hij er nog iets over?
Ja hoor, ik vond het eerste deel erg mooi en geheel in overeenstemming
met mijn gevoel over zulke dingen. Ik kijk met belangstelling uit naar
het volgende deel. De video staat klaar....
Groeten en succes Jan P. Koers
| Naam |
: Jan Boven |
| E-mailadres |
: janfre.boven@tiscali.nl |
Leuke en voor mij die er vlak bij is geboren een leerzame documantaire.
Op deze manier kwam ik erachter dat Eildert Nuis (de eerste medewerker
van mijn opa), de vader van Henny Nuis naast de boerderij van mijn
grootouders woonde. Mijn vader vertelde dat Nuis een heel eind moest
omlopen om 200 meter verder op te komen. Een van de wijken die tijdens
de ruilverkaveling rond 1975 zijn gedempt, was daar de oorzaak van.
Niet dat ik een schrijf-gronings expert ben, maar ik heb mijn twijfels
over de begintekst.
Overigens zal ik met belangstelling de resterende afleveringen volgen.
| Naam |
: Greet Luursema |
| E-mailadres |
: vangogh152@keyaccess.nl |
Hallo Wil,
Bedankt voor je tip.
We hebben jullie documentaire gezien en erg genoten. Vanmiddag was er
op mijn werk een kleine groep tegenstanders uit het gebied (bijwonen
statencommissievergadering) en een aantal had de uitzending gezien en
kende de hoofdrolspelers. Wanneer wordt het volgende deel uitgezonden?
Verder had de groep ook veel belangstelling voor de foto's van ons
afdelingsuitstapje naar de Blauwe Stad.
Groet Greet Luursema
| Naam |
: Suzanne Bindels |
| E-mailadres |
: suzannebindels@hotmail.com |
Hoi Wil,
Jammergenoeg lees ik dit mailtje nu pas. Ik ben nieuwsgierig naar die
film. Had je graag van feedback voorzien, maar ik hoop dan een volgende
keer!
groeten van Suzanne
| Naam |
: lolkje |
| E-mailadres |
: lolkje.hoekstra@planet.nl |
Hoi Wil,
Ik heb jullie film bekeken, en je wou reacties. Hier is er
één.
Allereerst: voor schoonheid een negen. Het zag er echt geweldig uit.
Dat shot van een deur in die verlaten boerderij met groene
afgebladderde verf was mooi. Jullie vier hoofdpersonages waren ook
bijzonder mooi. Echte mensen. Vooral ook hun repetitieve gedrag gaf aan
wat er loos was. De oude boeredochter die nu aan intuitieve
bloemschikking was begonnen, en die stelde dat ze zich daarin kon
uiten. (Vooral dat klankmatig uitgesproken uiten trof me, want dat was
in het Nederlands, ze had ook voor uutern of oetern kunnen kiezen.) De
vrouw die door al dat struikgewas probeerde te gaan, en terug kwam met
dat stukje veen, want dat rook zo lekker naar vroeger. (Valse
herinnering en dat wist ze zelf ook wel. "Kun je je voorstellen dat we
hier hele zomers zaten?" Geen hond die dat gelooft. Maar mooi is het
als iemand zich dat wel zo voorstelt. Nostalgie ten top.)
En die boer die zich verweven weet met zijn grond en turf na vele
pogingen weet boven te brengen, met stukjes hout erin. Heul mooi.
En als laatste, en wat mij betreft ook meest indringend, de oude man
die op die grond was grootgebracht en altijd een hekel aan het land had
overgehouden. Je kunt het wel verheerlijken en het is ook wel mooi,
maar het is ook rauw en hard. Het is wezenlijk geen bestaan. De man die
wat mij betreft dat hele nostalgische idee van het boerenbestaan zoals
het door Geert Mak in "Toen God verdween uit Jorwert" beschreven
werd, om zeep heeft geholpen. Waarvoor hulde en dank.
(Stephan Sanders heeft in zijn recensie in het NRC destijds dezelfde
twijfel gehuldigd, was ik ook al blij mee. Hulp uit allochtone hoek.)
Het was gewoon een leven van niks.
Dus er waren mooie shots gemaakt, mooie hoofdsprekers. Veel was goed.
Ook het beginnen met de geinspireerde bloemensteekster was wel mooi,
maar volgens mij toch niet erg handig. Ik wist niet zeker of ik nu het
goede programma had. En dan kun je wel erg mooi zijn, het kan erg
boeiend zijn, en ik was gericht op zoek ook nog eens, ze had in haar
eerste zin "Blauwe Stad"moeten laten vallen, echt waar. Nu bleef ik in
vertwijfeling. Maar goed, ik bleef. (Kritiekpuntje: Ik mag graag weten
waar ik naar kijk, en graag meteen. Komt het niet fluks en groot in
beeld, mag het dan op zijn minst auditief wezen. ) Nou ja, dit was dus
de opmaat.
Grote kritiek.
Ik volg de Gezinsbode wel wat, ik ben geen ongeinteresseerde burger, of
dat houd ik mezelf maar voor, maar het onderwerp gaat mij en vele
anderen in Grun niet direct aan. Van de Blauwe Stad wist ik dat er
gewoon wat bouwland onder water gezet zou worden. Ik had baat gehad bij
een plattegrondje, dit is nu land en dat wordt nu water, want. (En
zelfs van de voorgaande zin ben ik niet zeker.) Zeg maar het gewone
journalistieke wat waar wie waarom want. Dat had heel kort gekund, was
helder geweest. De beelden van al die ambtenaren en minister Pais met
blauwe glaasjes waren nu ook wel erg tegendraads. "Dit is door de
overheid beslist, iedereen is diep verdrietig en die klootzakken zijn
gewoon verrot!" . Ik had erg graag wat mee willen krijgen, kort en
bondig, over het hoe en wat van de blauwlegging. Die Pais had er wel
uit gekund. Voegde niets toe. Ik begreep haar zowiezo niet, de
auditieve kwalititeit was naatje. Iets van: Doe je best, ook al willen
ze het niet.
Wat ik ook wel weet is dat veel, veel mensen in Nederland tegen waren
op het wetje van Van Houten. Het Wetje dat ervoor gezorgd heeft dat
kinderarbeid aan regels gebonden werd. Voortschrijdend inzicht heet
dat. Inzake de Blauwe stad geldt zoiets ook, denk ik. We zullen over
vijftig jaar weten wat wijsheid was. (En : voor de duidelijkheid, ik
sta aan de kant van de overheid. Mijn roots zijn voor de helft rijke
kleiboeren uit Friesland. Ik ken de verhalen van de arbeiders ook. Da's
me andere helft. Ik ben niet van het nostalgische, maar hou wel van
gezelligheid.)
Dus, jullie mensen waren heel oprecht, maar ik trof te weinig gedegen
weerwoord of motivatie. Ik kreeg geen blikje in de toekomst, hoe is het
nu, hoe gaat het worden. Nu leunde het te zeer naar : "Ja, het overkomt
je maar, hè". Enge uitspraak trouwens. Mooi dat die erin zit.
Dusseh, even wat meer journalisitieke inbreng zou jullie volgens mij
tot goddeloze hoogte kunnen brengen. De schoonheid, en veeeel ervan,
was al aanwezig.
Ennuh, ook mijn complimenten voor dat ongetwijfeld mooie gedicht aan
het begin, na het intro door de bloemschikster, maar ik kende dat ene
cruciale woordje niet. Het kon wat mij betreft paardestal betekenen,
maar ook wind uit het zuid-westen. Ik wist het gewoon nait. Maar goud
waas't wel.
Toch, als alles voor de regio op deze manier gemaakt werd, keken er
meer mensen, en werden we beter geinformeerd. Kreeg Stad meer binding
met het Ommelaand. Misschien zien we elkaar daar, over vijf jaar,
picknickend bij de Blauwe Stad. Maar dat weet ik dus niet. Komt er nu
een nieuw picknickgebied op fietsafstand van Stad?
Groeten,
Lolkje
| Naam |
: Gerrit Jan van den Toorn |
| E-mailadres |
: gjtoorn@home.nl |
Will,
Helaas gemist. Komt er een herhaling. Ook handig voor hen die de
uitzending eveneens gemist hebben.
Groet,
Gerrit Jan van den Toorn
| Naam |
: Hedwig Minses |
| E-mailadres |
: hedwigm@home.nl |
| Datum |
: 12/4/2004 |
| Tijd |
: 20:10:57 |
Hoi Wil,
Ik heb net Blauwe Stad gezien op tv-noord en dacht reageer gelijk maar
even nu het me nog helder voor de geest staat.
Vond het wel indrukwekkend. De emoties van de mensen komen goed tot
uiting en vooral Ge wint daarmee denk ik de sympathie van de kijker.
Hun herinneringen zijn levend en ze komen op een overtuigende manier
over, ongedwongen, eerlijk. Hun liefde voor het land is duidelijk
merkbaar.
De muziek vindt ik ook goed gekozen, het deed me denken aan lang
vervlogen tijden, een reis terug ofzo.
Wat ik een heel mooi stukje vond is Corrie die in de struiken op zoek
gaat naar het plekje van vroeger, haar tocht door de struiken, geritsel
(mooi gefilmd, je loopt als het ware mee) en hoe ze dan een stuk mos
meeneemt, voor haar heeft dat veel betekenis en zet je aan het denken.
Dan de boer die verteld en met zijn blote handen in de modder graaft,
en vol trots de grond toont.
Verder zie je niet veel landschap, maar denk ook dat dat verveeld als
het te lang duurt, het is genoeg wat in beeld is gebracht.
De stukjes zijn mooi in elkaar gezet, dan die weer in beeld, dan die,
afwisselend en vergelijkend.
Komen in een volgende aflevering de voorstanders aan bod? Wat zijn de
argumenten waarom het moet worden veranderd en zijn de voordelen
daarvan. Of misschien gaat het hier helemaal niet om, het is maar een
gedachte.
Verder heb ik er niet veel verstand van, wou toch even reageren over
hoe t op mij overkwam.
Veel succes ermee,
Hedwig
| Naam |
: Jan Drenth |
| E-mailadres |
: jdrenth@werkman.org |
| Datum |
: 12/4/2004 |
| Tijd |
: 21:27:04 |
Een rustige sympathieke documentaire. Veel aandacht voor details en een
verademende diepgang. Ik herkende het proces, want het schip van mijn
ouders is ook eens "gesaneerd". Ik vraag me af of iemand, die geen
dialect beheerst er even veel aan heeft als ik. Ik ga proberen ook de
volgende te zien.
| Naam |
: noor agter |
| E-mailadres |
: nooragter@zonnet.nl |
| Datum |
: 13/4/2004 |
| Tijd |
: 10:06:30 |
Hallo, allereerst complimenten. Ik heb van het
begin tot eind geboeid gekeken. De manier van interviewen, de gekozen
quotes, de mensen vond ik interessant en mooi in beeld gebracht.
Wel vond ik het lastig dat ik het al gelezen had en zodoende wist hoe
de verhaallijnen liepen. Misschien dat ik anders in moeilijkheden was
gekomen. Ik vond de quotes erg kort gesneden. Had misschien graag een
tussenbeeld tussen de verschillende mensen gehad. Soms wilde ik een
quote even op me in laten werken en dan moest ik me alweer op een ander
concentreren. (ouderdom?)
Prachtig vond ik Corrie met de grond van haar jeugd in de handen. Dat
ruiken eraan.
Wat ik goed vond was dat de beleving centraal stond en het onderwerp
niet afstandelijk werd doodgeluld.
Het contrast met de officiële start van het project had wat mij
betreft verder naar voren gekund.
En ik kwam erachter dat als ik niks over het project had geweten, ik
dat na het zien van deze docu ook niet had geweten.
Nergens wordt volgens mij duidelijk dat de boel onder water komt te
staan. Klopt dat?
Wel dat het gaat verdwijnen, maar waarom?
Hoe dan ook, een mooi stuk werk, wens jullie met het vervolg veel
succes!
groeten,
Noor Agter
| Naam |
: Baukje Rutgers |
| E-mailadres |
: bcrutgers@planet.nl |
| Datum |
: 13/4/2004 |
| Tijd |
: 11:55:07 |
Hallo, mijn complimenten voor deze mooie film. vooral fijn, dat zowel
de vrouwen, als de ,mannen van de streek aan het woord zijn. Spannend
was dat stukje met die vrouw die de bosjes in ging en vertelde over de
vakantiedagen met haar zus. Hele dagen zaten ze daar aan het water. Het
idee... De oude man en zijn koe-hok. Dat woord kende ik nog niet. Mijn
man en zoon konden echter de helft niet verstaan, dus voor hen zou
ondertiteling een verrijking zijn, want ook hun taal is boeiend.
Als 't even kan wil ik graag de volgende afleveringen ook zien. Dus,
mooi zo. Dat geldt overigens ook voor deze heldere site, met z'n
duidelijke doorlinks.'t Heeft vast een andere naam, maar je begrijpt
vast wel wat ik bedoel.
Het was een genoegen. Baukje Rutgers.
| Naam |
: Rita Viersma |
| E-mailadres |
: r.viersma@home.nl |
| Datum |
: 13/4/2004 |
| Tijd |
: 20:57:43 |
Hallo Wil,
ik heb met plezier gekeken naar de film, met name doordat de emoties
van de mensen hun beleving van de blauwe stad weergaven en niet de
opgeklopte lucht verhalen van de promotieteams
Ga zo door !
rita
|