TRANSCRIPTIE en VERTALING van een brief van Etta aan raadpensionaris Van de Spiegel dd 15 april 1790, plus bijlage

Deze brief bevindt zich in invnr 1070 van het Archief van stadhouder Willem V Batavus dat met toegangsnummer A31 berust bij het Koninklijk Huisarchief. Zie een overzicht van alle stukken die uit dat archief opgenomen zijn.

Zes kantjes, niet alles is helemaal leesbaar. Eerst de transcriptie, waarbij omwille van de leesbaarheid regeleindes, interlinies en interpuncties zijn toegevoegd, maar taalslordigheden en onderstrepingen zijn gehandhaafd (behalve bij het gedeelte dat is overgenomen uit RGP1, waar wél taalkundige verbeteringen zijn aangebracht).

Eronder, onder de balk, staat de vertaling. Daar weer onder, onder de volgende balk, staat een transcriptie van de bij deze brief gevoegde bijlage, een briefje dat Etta had ontvangen van het plaatselijke commité des recherches.


Transcriptie

Paris le 15 avril 90
no 24

Monsieur

Une bonne conduite vaut mieux que ?? donnée.

Je viens d´avoir une preuve convainquante, et que ceux qui ont la direction de la capitale savent distingué ceux qui en ont; J' ai eux l' honneur de vous dire dans mon precedente monsieur, que Md. de Cassini avoit été mandé et interrogé a l´Hotel de Ville par le comité des recherches, la maudite Gazette Universelle avoit dit que M. de Maillebois avait été reçu froidement en apparence a la Haye, mais qu'il avait eu nuitamment et en secret des entretiens avec les principaux chefs du gouvernement et que la cour de la Haye n'aurait pas joué un rôle passif dans cette affaire, ce que tout nos journaux jusqu'a monsieur Mercier repeterent;

vous jugé bien, monsieur, combien je fut indigné, et travailloit a y repondre.

cette nouvelle fut disputé au commité des recherches, monsieur l'abbé Fauchet et le cher Pio, a qui j'avois lué l'article de ma lettre a ce sujet, ?? la defence, en citant ma conduite et votre approbation au sujet de ??, ainsi de que j'avois eu l'honneur de vous mander a ce sujet en envoyant la feuille de M. de Warville

(vel 2)

membre du commite des recherches fut convenu que un des membres iroit chez moi me faire part de (faire part de = meededelen) cette nouvelle, me demander si j'avois quelque connoissance sur le projet de M de Maillebois et sur sa secrete liaison avec la cour Stadhouderienne;

Je reçus le lendemain la lettre que je joint, cependant M. le Président me fit l'amitié de me prevenir et fut chez moi au moment que je reçu la lettre, je fixois le rendez-vous au lendemain hier, dans l'espoir de recevoir de vos nouvelles dans la soiré, comme j'ai eu effectivement reçu monsieur, et qui m'ont fait le plus grand plaisir;

J'ai commencé a entrer a les details de ma connoissance et liaison, comme de ma conduite honnette et disinteressée depuis dix ans vis à vis ce general, les preuves sur table ainsi que je avois de tout tems été un censeur incommode pour sa conduite, j'ai fait voir trois petit mot qu'il m'ecrivit à son depart a ?? pour regler nos affaires a son retour;

(het navolgende gedeelte staat ook in RGP1 blz 164-165 en is van daar overgenomen)

J'ai dit qu'ayant appris par le public son départ et la raison, j'avais cru devoir prévenir un des chefs de ma patrie de ce que l'on mettait à sa charge, d'autant plus que son arrivée subite devait donner de l'inquiétude, parce que l 'on n'ignorait pas que beaucoup d'aventuriers françaisvenaient journellement avec intention d'exciter des troubles, et que M. de Maillebois ayant un congé indéfini n'étair pas du tout attendu;

qu'à l'égard de ses liaisons secrètes que l'on supposait, je répondis qu'elles étaient de toute fausseté;

que le général m'avoit dit lui-même l'automne

(vel 3)

dernier lorsque les troubles du Brabant recommençaient, qu'il avait écrit au Prince qu'il allait se rendre à Breda, et que S.A.S. lui avait repondu que l'on n'avait pas besoin de lui;

qu'il n'avait qu'à rester en France; cela ne prouva pas une confiance; mais que d'ailleurs je pouvais lui faire voir la réponse que je venais de recevoir au sujet de cette confiance, et lui donner lecture de votre lettre, Monsieur;

il en fut réellement enchanté et me demanda la permission d'en prendre copie; je n'ai pas cru devoir le lui refuser, je suis entré dans un détail politique et lui ai démontré que l'intérêt de la Hollande et ses alliés était que la nouvelle constitution s'établit en France, puisque une contre-révolution devait nécessairement rattacher la France à l'Autriche, son ennemi naturel et celui des alliés, et qu'il était instant que la France rompit avec l'Autriche avant que la guerre se déclaré dans le Nord, puisque sans cela Léopold leur demanderait l'accomplissement du traité de 56.

- Mais, madame, le gouvernement actuel de la Hollande ne nous aime pas; passé si les patriots y avaient les rênes.

- Vous êtes dans l'erreur de la plupart des Français, lui répondis-je. Le gouvernement hollandais a amèrement à se plaindre du ministère français, mais il sait distinguer une nation loyale et franche avec un ministère corrompu et fourbe. Je vous réponds sur ma tête que le gouvernement hollandais n'aura aucun tort vis à vis de la nation française, que les Hollandais ont toujours aimée et estimée malgré les infâmes manèges de leurs ministres; -

enfin, Monsieur, j'ose dire

(vel 4)

que j'ai fait un prosélyte.

Il était dans toutes les erreurs sur le despotisme stadhoudérien, connaissant plusieurs de nos chefs fugitifs. II a resté depuis onze heures du matin jusqu'à cinq heures l'apres-diné, m'ayant fait l'honneur d'accepter mon petit diné; c'est un homme d'un esprit juste, sain et sans prévention, grand ami de la révolution.

Je lui ai fait convenir sur les torts de nos fugitifs et les vrais intérêts de la France.

Je me suis bien plaint des tripoteurs envoyés et il l'a blâmé sincèrement; je lui ai donné quelques fragmens de mon manuscrit à lire, et ne crois pas être présomptueux en vous assurant que j'ai fait l'acquisition d'un ami.

Bon Dieu que ne peut une femme quand avec du zèle et de l'énergie elle ne s'écarte pas de la raison et de l'honneteté.

(het navolgende gedeelte staat niet in RGP1:)

Nous avons eu encore un petit echec au parti de l’oposition, contant sans doute sur la legerete du caractere françois, croijoit que le peuple qui souffre dans toutes les classes seroit las, les pretres ajant abusé de la religions ses jours derniers de devotion pour effraije les consciences ont cru pouvoir revenir sur les decrets qui donne a la nation le droits de disposer les biens du clergé et au moment ou on allait discuter sur le vente, ils on fait une motion de decreter la religion catholique était la dominante dans l’espoir qu’en echouant ils crieront a l’anattheme et que le peuple se mettroit de leur cotté, mais apres le Pe jour de discussion le peuple instruit se porta en foule dans

(vel 5)

les avenues et environs de l’assemblé nationale, on savait que tout le parti noir était muni de pistolets Mr de la Fayette a fait tripler les gardes non soldé et mardi les chefs de l’opposition, Mirabeau le cadet et abbé Mauré etc ont du a la vigilance de la garde de n’etre pas mis à la lanterne.

L’abbé Mauré c’est sauve dans une maison d’où on l’a sauve en habit de garde nationale;

cette journée n’a pas été perdue parce que ces messieurs contra-revolutionnaires ont vue qu’ils étaint loin de leur conte en crojant le peuple pour eux;

hier apres le decret sur la vente des biens ecclesiastiques les grenadiers environnoit en sortant le vicomte Mirabeau et le conduisant a sa voiture au travers un peuple nombreux; il fit l’eloge de leur zele et bravoure en les remerciant un des grenadiers lui repondis ce n’est pas Mirabeau que nous defendons mais le caractere de deputé a l’auguste assemblee nationale;

et dans la grande fureur du peuple mardi quant il crioit a la lanterne les gardes leur crioit: "Mes amis, prudence, ils sont membres de l’assemblée nationale il ne demandent pas mieux que vous voir les insulter pour crier dans les provinces qu’ils ne sont pas libres a la bonheur".

"Mais l’on nous delivre de ses geux qui veulent une contre-revolution," crioit on.

Je ne vous envoie pas Le spectateur, Monsieur Hentzy m’a fait dire qu’il partoit vendredi. Je lui remettrai un paquet sous l’addresse de monsieur Tinne.

Carra a repondu a Bojer. Il vient de me promettre de reparer la sottise de Mercier demain ou samedi;

cet qu’il y a plusseurs petite

(vel 6)

ville en province ou apres le messe on lit au peuple les annales publiquement et ils ont au dela de six mille souscripteurs.

Soyé bien persuade Monsieur que mon zele ne se repose pas. J’ai été bien malade mais je n’ai pas le temps d’y penser car actuellement l’opinion publique que fait tout ; vous verrez dans la feuille d’ajourd’hui que mon ami Carra et Bojer sont en guerre ouverte.

Mais recevez vous bien exactement les annales, Monsieur, ou preferez vous que l’on me les envoie et que j’en fasse un paquet tout les semaines.

J’attends vos ordres. ne me menagé pas le preuve la plus convainquante de votre estime. qu’amitié sera d’emplojer mes foibles mojens mon zele pour tout ce qui peut vous etre agreable vous sera une preuve de l(attachement la plus sinsere et la consideration la plus parfait avec laquelle j’ai l’honneur d’etre

Monsieur

Votre tres humble et tres obeissante servante

P.s.: Si je n’ai pas un ordre contraire par le courrier de demain, je prendrai la liberté de tirer un lettre de change sur Mr Tinne par le courrier de lundi, le decret de la vente des bien ecclesiastique a fait monté aujourd’hui considérablment les effets.


Vertaling

Parijs, 15 april 1790

Mijn heer

Een goed gedrag is meer waard dan ?? Ik heb daar een overtuigend bewijs van gekregen, en dat degenen die de hoofdstad besturen weten te onderscheiden wie het heeft;

Ik had de eer, meneer, u in mijn vorige te zeggen dat madame de Casini is ontboden en ondervraagd op het stadhuis door het onderzoekscomité, de vervloekte Gazette Universelle had gezegd dat monsieur de Maillebois bij zijn verschijnen in Den Haag ogenschijnlijk koel was ontvangen, maar dat hij 's nachts en in het geheim gesprekken heeft gehad met de belangrijkste leiders van de regering en dat het hof in Den Haag geen passieve rol in deze zaak gespeeld heeft, wat al onze kranten tot monsieur Mercier aan toe hebben herhaald;

u begrijpt natuurlijk, monsieur, hoe verontwaardigd ik was en hoe ik gewerkt heb om er op te antwoorden.

dit bericht werd besproken in het onderzoekscomité, de abt Fauchet en de beste Pio, aan wie ik het deel van mijn brief over dat onderwerp had voorgelezen, voerden de verdediging, door te vertellen over mijn gedrag en uw goedkeuring bij het onderwerp van ??, en ook door wat ik de eer had om u over dat onderwerp te zenden met het blad van monsieur de Warville.

lid van het onderzoekscomite werd afgesproken dat een van de leden bij mij zou komen om mij dit bericht mee te delen; en me te vragen of ik enige kennis had van het plan van meneer de Maillebois en zijn geheime verbinding met het stadhouderlijk hof;

Ik ontving de volgende dag de brief die ik hierbij voeg, terwijl meneer de president zo vriendelijk was mij te waarschuwen en bij mij was op het moment dat ik de brief ontving, ik heb de afspraak vastgesteld op de volgende dag, gisteren, in de hoop 's avonds berichten van u te ontvangen, die ik ook werkelijk heb gekregen, meneer, en die mij veel plezier gedaan hebben;

Ik ben begonnen met in detail te treden over mijn bekendheid en band, evenals mijn eerlijke en belangeloze gedrag sinds tien jaar tegenover die generaal, daarmee de bewijzen op tafel brengend dat ik een incommodus getuige ben van zijn gedrag, ik heb drie kleine briefjes laten zien die hij mij geschreven had bij zijn vertrek naar ?? om onze zaken bij zijn terugkomst te regelen;

Ik heb gezegd dat, van mensen gehoord hebbend over zijn vertrek en de reden ervoor, ik had gemeend een van de leiders van mijn land te moeten waarschuwen van wat men hem hier ten laste legt, eens te meer omdat zijn plotselinge aankomst ongerustheid moet hebben verwekt, omdat men niet kan ontkennen dat veel Franse avonturiers dagelijks aankomen met de bedoeling moeilijkheden te maken, en dat M. de Maillebois een onbeperkt verlof hebbend helemaal niet werd verwacht;

wat de geheime betrekkingen betreft die men hem toeschrijft, heb ik geantwoord dat ze volledige onwaarheden zijn; dat de generaal mij afgelopen herfst toen de moeilijkheden in Brabant opnieuw begonnen zelf gezegd had dat hij aan de prins had geschreven dat hij naar Breda zou gaan, en dat S.A.S. hem had geantwoord dat men geen behoefte aan hem had; dat hij maar in Frankrijk moest blijven;

dat duidt niet op vertrouwen; maar bovendien kon ik hem het antwoord laten zien wat ik over het onderwerp van dat vertrouwen heb gehad, en ik heb hem uw brief te lezen gegeven, meneer; hij was er werkelijk opgetogen van en vroeg mij toestemming er een kopie van te maken;

ik ben in politieke bijzonderheden getreden en heb hem getoond dat het belang van Nederland en zijn bondgenoten was dat de nieuwe grondwet in Frankrijk tot stand kwam, want een tegen-revolutie zou noodzakelijkerwijs Frankrijk opnieuw verbinden aan Oostenrijk, haar natuurlijke vijand en die van haar bondgenoten, en dat het van belang is dat Frankrijk brak met Oostenrijk voordat de oorlog in het Noorden uitbreekt;

omdat anders Leopold van hen de naleving van het verdrag van '56  zou verlangen.

Maar mevrouw, de huidige Nederlande regering houdt niet van ons; dat zal voorbij zijn als de patriotten er de touwtjes in handen krijgen.

- “U verkeert in dezelfde waan als de meeste Fransen”, heb ik hem geantwoord. “de Nederlandse regering heeft zich bitter te beklagen over het Franse ministeriele bewind, maar zij weet een loyale en vrije natie te onderscheiden van een corrupt en gluiperig ministerie. Ik verzeker u op mijn hoofd dat dat de Nederlandse regering geen enkel kwaad in de zin heeft jegens de Franse natie, dat de Nederlanders die altijd hebben bemind en gewaardeerd ondanks het laaghartige gekonkel van haar ministers.”

Kortom, Monsieur, ik durf te zeggen dat ik een bekering gemaakt heb. Hij leefde met alle waanopvattingen over het stadhouderlijk despotisme, kennende ook verschillende leiders van de uitgewekenen. Hij is vanaf elf uur 's morgens tot aan vijf uur l'après-diné gebleven, mij de eer gedaan hebbend mijn uitnodiging voor een klein diner te aanvaarden; het is een man met de juiste spirit, onbeschadigd en zonder vooringenomenheid, een groot vriend van de revolutie.

Ik heb hem doen erkennen dat onze vluchtelingen fout zijn, en de ware belangen van Frankrijk, ik heb mij erg beklaagd over de gezonden complotteurs en hij heeft het ook oprecht afgekeurd, ik heb hem een stuk van mijn manuscript laten lezen en ik geloof niet verwaand te zijn als ik u verzeker dat ik een vriend heb verworven;

Goeie God, wat vermag een vrouw wel niet als ze met overtuiging en energie bij redelijkheid en fatsoen blijft.

We hebben nog een kleine mislukking gehad. De oppositie, die ongetwijfeld rekende op de lichtheid van het Franse karakter, dacht dat het volk dat over alle klassen heen lijdt, weerloos zou zijn.
De priesters die de voorbije dagen de godsdienstige devotie misbruikten om gewetens te bezwaren, dachten terug te kunnen komen op de decreten die de natie het recht geven om te beschikken over de goederen van de clerus en op het moment waarop over de verkoop zou worden gediscussieerd, dienden ze een motie in om de katholieke godsdienst de dominante godsdienst te maken, in de hoop dat ze bij een mislukking tot een kerkelijke ban zouden kunnen oproepen en dat het volk zich aan hun zijde zou scharen.

Maar na de eerste dag van de besprekingen, kwam het ingelichte volk massaal naar de avenues en de omgeving van de nationale vergadering. Men wist dat de zwarte partij over pistolen beschikte. Mijnheer de la Fayette liet de niet betaalde gardes verdrievoudigen en dinsdag hadden de hoofden van de oppositie, Mirabeau de jongere en Abbé Mauré het aan de waakzaamheid van die garde te danken dat ze niet aan een lantaarnpaal bungelden.

De abt Mauré verborg zich in een huis van waaruit men hem gered heeft verkleed als nationale garde.

De dag was niet verloren, want die contrarevolutionaire heren hebben gezien dat ze zich sterk vergisten toen ze dachten dat het volk achter hen stond.

Gisteren, na het decreet over de verkoop van de kerkelijke goederen, kregen de grenadiers die Mirabeau omringden toen ze hem door een grote massa volk naar zijn koets brachten, van hem als dank een ode aan hun toewijding en moed.

Eén van de grenadiers antwoordde hem "dat het niet Mireabeau was die we verdedigen maar de functie van volksvertegenwoordiger bij de edele nationale vergadering".
En toen het volk dinsdag in grote woede opriep tot lynchen riepen ze hen toe: "Vrienden, voorzichtig, ze zijn lid van de nationale vergadering en ze vragen niet liever dan u hen te zien beledigen om dat in op het platteland te gaan roepen dat ze niet libre de bonheur zijn."

"Maar dat men ons verlosse van die geuzen die een contrarevolutie willen," riep men.

Ik stuur u niet Le spectateur. Mijnheer Hentzy liet me zeggen dat hij vrijdag vertrekt. Ik zal hem een pakje doen toekomen per adres van mijnheer Tinne.

Carra heeft Bojer beantwoord. Hij beloofde me net om de stommiteit van Mercier morgen of zaterdag. te herstellen. Er zijn meerdere kleine dorpen in de provincie waar men na de mis aan het volk publiekelijk de annalen voorleest en er zijn inmiddels meer dan 6000 abonnees.

Wees ervan overtuigd, mijnheer, dat mijn ijver niet afneemt. Ik ben nogal ziek geweest maar ik heb geen tijd om eraan te denken want momenteel draait alles om de publieke opinie.

U zult in het blad van vandaag zien dat m’n vriend Carra en Boyer openlijk op voet van oorlog verkeren.

Maar ontvangt u de Annalen in goede orde, mijnheer, of verkiest u dat men ze mij toestuurt en ik er elke week een pakje van maak? Ik wacht uw instructies af.

Ontneem mij niet het meest overtuigende bewijs van uw achting. Dat ik men vriendschap toon door m’n zwakke krachten, mijn toewijding te gebruiken voor alles wat uw aangenaam kan zijn, een bewijs mag zijn van mijn meest oprechte gehechtheid en de meest perfecte achting waarmee ik de eer heb te zijn

Mijnheer

Uw erg nederige en erg gehoorzame dienaresse

PS : Indien ik bij de post van morgen geen tegenbericht vind, zal ik de vrijheid nemen om maandag per post een wisselbrief te trekken op mijnheer Tinne. De verkoop van de kerkelijke goederen heeft vandaag de effecten aanzienlijk doen stijgen.


Bijlage

Madame la Baronne,

Mr Abbé fauchet & M le Chevalier Pio m'ont appris que vous aviez connaissance de quelques faits qui pouvaient interesseer notre ministere, relativement a M. de Maillebois, et que vous vous feriez un vrai plaisir de nous les communiquer. Voudriez-vous bien avoir la bonté de me marquer, ou de dire au porteur a quelles heures je podrai avoir l'honneur de vous trouver chez vous, soit auhourd'hui soit demain. Je m'y rendrai exactement.

Madame la Baronne

Votre très humble & tres obéissant servant
Garran de Coulon
Membre du comité des recherches de la ville

a mardi matin


Je bent hier: OpeningBronnenKH → brief 15-04-1790